Henk en Karin op de fiets naar Santiago de Compostela.

Het paradijsje aan zee.

De camping waar we op staan, Camping Ancoradoiro is zoals de eigenaar het noemt "zijn paradijs" werkelijk een klein paradijsje. (zie foto) De camping ligt op het uiterste puntje van Punta Louro aan zee met een prachtig uitzicht over de Atlantische Oceaan. We werden vanmorgen wakker en het enigste wat je hoort zijn de golven, vogels, wind en in de verte de vissersboten. We hebben een heerlijke strand wandeling gemaakt naar het nabij gelegen dorpje en heerlijk in de zon gelegen. Karin vroeg aan de eigenaar wanneer het restaurant open ging, dat was volgende week. Hij bood aan om voor ons te gaan koken, koken was zijn hobby, we konden kiezen uit 5 vis gerechten, wij kozen voor de paella. Omdat het restaurant nog dicht was serveerde hij het eten bij de tent, we kregen 2 stoelen en een tafel. Om 20.00 uur kwam hij eerst met borden, bestek, brood en een glaasje wijn. Een kwartiertje later kwam hij glim lachend aanlopen met een grote ovenschaal met overheerlijke paella waar o.a gamba's, mosselen, schelpen die wij scheermesjes noemen, heel veel andere schelpjes waarschijnlijk kokkels, rijst, paprika, wortel, doperwten, kruiden enz. (zie foto) We hebben heerlijk in het zonnetje voor de tent zitten te genieten, wat kan het leven mooi zijn. Er was ook nog een filmploeg op de camping, er werden opnamens gemaakt voor een tv serie. Tijdens de opnamens liepen ze bij ons lang, vroegen of wij een jongen hadden gezien met bruin haar een rode korte broek, die hadden wij niet gezien. Wie weet of we komen nog in een Spaanse tv serie.

Eindelijk weer op weg.

Na een verblijf van 5 dagen op de camping waar we naar de voetbal hebben gekeken, een bezoekje hebben gebracht aan Fisterra, 2 dagen in de tent hebben doorgebracht vanwege de regen en het met Henk weer beter gaat hebben we vanmorgen besloten weer verder te gaan. Om 8.30 brak het zonnetje door en hebben de boel ingepakt. Even met de receptioniste staan praten, ze vertelde dat de Spaanse voetballer Torres vlakbij de camping een zomerhuisje heeft en elke zomer in het restaurant komt eten en op het strand verblijft met zijn vrienden. Om 10.30 zijn we vertrokken en besloten om de route langs de kust te volgen omdat ons verteld was dat dit een hele mooie route is en dat is ook zo! De route geeft een prachtig uitzicht over de Atlantische Oceaan, de ruige kust en gaat gedeeltelijk door een natuur park. Op Punta Louro zagen we het bordje camping en besloten er naar toe te gaan. De camping ligt prachtig aan het strand en bied een fantastich uitzicht. We hebben vandaag 40 km gefietst.

Kilometerpaal 0,00 op de Sterrenweg bereikt.

Na een rommelige nacht vanwege borrelende darmen en de toiletpot als grootste vriend veroorzaakt door de medicijnen ging het s'morgens gelukkig beter met mij. Om 8.30 had José een ontbijtje voor ons klaar staan. Na een goed gesprek met senior over de crisis in Spanje en hierdoor te weinig gasten had hebben wij afscheid genomen. Om 9.30 zijn wij op de fiets gestapt met als eind punt Fisterra. De route was mooi met af en toe een klimmetjes en gelukkig ook afdalingen bereikten we het plaatsje Cee waar we voor het eerst een blik hadden op de zee. In Corcubion een kopje thee gedronken en even lekker uitgerust met een prachtig uitzicht over het haventje. Bij Estorde was een camping en deze was gelukkig open. Verder gefietst richting Fisterra met een prachtig uitzicht over de kust. In Fisterra aangekomen zijn wij door gefietst naar Faro Cabo Fisterra het uiterste punt van de route. Met rondom open lucht, wind en schuimende zee hebben wij uiteindelijk kilometerpaal 0,00 op onze route bereikt. Op dat moment waren wij exact 9 weken onderweg en hadden in totaal 3249 km gefietst, dit was een bijzonder moment en gaf een goed gevoel. Op dat zelfde punt staat ook een kruis waar de Pelgrims spullen achterlaten of verbranden. (zie foto's) Ook zat daar een man die een stempel zette in je pelgrims paspoort, hierop stond o.a "game over" later bleek dat deze stempel niet officeel was, want in Fisterra is een auberge waar je een certificaat en stempel kan halen dat je het eindpunt hebt behaald. Het meisje dat ons het certificaat gaf en afstempelde keek raar op van de stempel van de man en moest er om lachen. Daarna zij wij terug gefietst naar Estorde waar wij nu op de camping staan. Wij hebben vanavond een heerlijke vis schotel gegeten in het restaurant van de camping en daarna voetbal gekeken waar we niet blij van werden en zijn naar bed gegaan. Het was vandaag de hele dag prachtig weer en hadden 59 km gefietst. De camping staat op een prachtige plek met uitzicht op zee en een bijbehorend strand in een baai. We zin van plan hier een aantal dagen te blijven.

Wat tegenslag.

Zondag was het te slecht weer om te fietsen, en om je nat te laten regenen naar het volgende hotel was geen goed plan, we besloten dus te blijven, tevens kreg ik last van mijn voeten. Maandag morgen werd ik wakker met heel veel pijn, jicht! De hotel eigenaar gevraagd waar een dokter was, hij bood ons aan met hem naar de dokter te gaan. Hij ging met ons naar een dokters post en bleef al die tijd bij ons. Karin had al opgezocht wat o.a jicht in het spaans was. (Gota) De dokter keek naar mijn teen en constateerde het zelfde, schreef medicijnen voor en zij dat ik veel tomaten, kip en vis moest eten. De jicht is niet gekomen door het drinken van alcohol, ik drink al 7 weken niet meer, waar het wel van komt is voor ons nog een raadsel. Ik drink voldoende water en we eten gezond. Na 1 dag medicijnen te hebben gebruikt gaat het al een stuk beter, de pijn is minder maar mijn voeten zijn nog wel op gezet. Wij hopen morgen weer verder te kunnen fietsen en het weer schijnt ook beter te worden. We vermaken ons met t.v. kijken, slapen en spelletjes spelen op de tap. De hotel eigenaar en zijn zoon Iose zijn erg zorgzaam voor ons, s'avonds maakt zijn vrouw een maaltijd voor ons. We worden in de watten gelegd! Super lieve mensen. Zondag is ons voetbal kluppie vv Oosthuizen gepromoveerd naar de 4 e klasse! We verblijven Cafeteria/hotel Barallas in Pino de Val (pino's val)

Fietsen in de regen.

Gisteravond hebben wij ons laten verrassen door de eigenaar van het hotel. Wij vroegen hem wat we konden eten, hij kwam met de menu kaart en ging alles uitleggen wat er op de kaart stond. We hadden wel zin in vis, omdat Oia een vissersplaatsje is, hij adviseerde ons 2 visgerechten aan waarvan 1 speciaal van de streek is. We kregen 4 gebakken plat vissen, leek op sliptong en 2 stukken gekookte heek met een pittige dressing en gekookte aardappels, het was heerlijk. Toe kregen wij yoghurt taart en een punt ijstaart met een scheut whisky er over heen. Vanmorgen konden wij vanaf 9 uur ontbijten, toen wij om 9 uur beneden waren was er nog niemand. De dame van de bar kwam om 9.15, zij had zichtbaar geen haast en maakte een ontbijtje voor ons klaar. Wij zijn om 10 uur in de regen op de fiets gestapt, na een half uur begon het te miezeren dus de regenpakken gingen uit maar al snel begon het hard te regenen dus de regenpakken gingen weer aan. Wij moesten een flink stuk klimmen, dat viel niet mee, ik krijg het benauwd in een regenpak en transpireer veel en krijg slappe benen. Na 19 km hielden we het voor gezien en zijn op zoek gegaan naar een hotelletje. In Pino do Val fietsten we langs een cafe-restaurant en er stond iets van hostel, wij gestopt en gevraagd of we konden slapen en eten en wat het koste. De eigenaar moest eerst even met zijn vrouw overleggen, wij zeiden tegen hem als de prijs goed was wij bleven. Voor €50,- hebben wij een grote hotel kamer en hebben wij ons vanavond laten verrassen op een gebakken ei met ham, rundvlees met patat en toe kaas met een plak vijgen taart, het was heerlijk. De man bedankte ons namens zijn vrouw dat wij zo lekker hadden gegeten. Wij zitten nu in het voor café voetbal te kijken tussen ongeveer 15 Spanjaarden. Duitsland maakt net een doelpunt. Het is in Spanje in een café gebruikelijk om je lege suikerzakje, servet, pinda doppen en andere lege zakjes op de grond te gooien. Hopenlijk hebben we morgen beter weer zodat we verder naar de kust kunnen fietsen.

Op weg naar de kust.

Na 3 rust dagen en een goede nacht rust moesten de benen er maar weer aan geloven, het is goed fietsweer, lekker zonnetje en weinig wind. Om 9.30 uur vertrokken, eerst door de stad en langzamerhand de drukte uit richting Padron. De route was heuvelachtig. Vanaf Rois hadden we een lange klim van 7,5 km door het bos, er leek geen eind aan te komen. Eenmaal in Aguasantas aangekomen hadden we een afdaling tot Noia waar we nu in een Hotelletje verblijven, de camping ligt 4 km buiten de route en is waarschijnlijk nog gesloten. Zitten nu op de kamer naar de openings wedstrijd van het E K te kijken. We hebben vandaag 59 km gefietst.

Storm en regen.

Vannacht begon het te stormen en daarna viel de regen met bakken uit de lucht. Wij hebben vanmorgen besloten een dag extra op de camping te blijven. Om 10.30 uur begon het zonnetje te schijnen en zijn we opgestaan hebben ontbeten en naar een heel klein supermarktje boodscappen gaan doen, de mevrouw had zefgemaakte cake waar wij een punt van hebben gekocht. Deze smaakte heerlijk er zaten vijgen in. Karin is naar de kapper gegaan en heeft haar haar laten wassen, knippen en fhonen voor € 12,90 en het ziet er goed uit. Jammer dat de bezine zo duur is anders zou ze er vaker naar toe gaan. De benzine kost hier rond de € 1,40 per liter. Het is raar weer zo schijnt de zon en daarna komt er een bui en gaat het regenen. Wij hopen morgen op beter weer. De plek waar wij staan op de camping is op een heuvel/berg met uitzicht op Santiago, wij zien en horen de buien aan komen.

8 weken "on route".

Na 8 weken onderweg; genieten we nog steeds volop, hebben geen lekke banden gehad, geen materiaal pech, geen spierpijn, geen blesures, genieten van de reacties, blijven schrijven tot het eind, gaan tussen 20.00 en 22.00 slapen, kunnen lang niet alles mededelen wat we meemaken, bij thuiskomst komen er meer foto's op de blog, hebben in Nederland in 3 verschillende plaatsen geslapen, in België 4, in Frankrijk 24 en tot nu toe in Spanje 17. Vandaag in de Kathedraal een Italiaanse man die de camino loopt voor de 4e keer ontmoet, eerst 28 mei, toen 30 mei, toen 1 juni en vandaag in de Kathedraal, heel bijzonder een loper kom je meestal maar 1 keer tegen, deze man loopt etappes van circa 40 km! Vandaag was het bewolkt met veel wind goed weer om de stad in te gaan.