Vanmorgen om 9.10 uur vertrokken richting La-Souterraine. Eerst even langs de boulangerie gefietst voor een brood en rozijnen broodjes. (Voor ons rozijnen broodjes vergelijkings onderzoek). Wij begonnen gelijk met een pittige klim in een prachtige beboste omgeving. Bij Crozant een heerlijk bakje koffie gedronken (voor ons koffie vergelijkings onderzoek) bij een hotel restaurant aan een meertje ook hier weer een Nederlandse eigenaar, een prachtig plekje. Verderop de route zagen we een man lopen en begroete hem, hij begroete ons in het Vlaams. We zijn gestopt en hebben een prachtig gesprek met hem gehad. Zijn naam was Ludo (54 jaar) en kwam uit Kortrijk. Hij had 1 april zijn boerderij verkocht en was 2 april lopend vertrokken naar Santiago en wil voor de eerste sneeuw daar aankomen. Zijn vee stapel had hij verkocht aan een boer die zijn vee moest ruimen ivm ziekte. De reden van zijn tocht was dat hij nooit aan zich zelf dacht maar altijd alleen maar aan een ander, zijn vrienden zeiden het wordt tijd dat je aan je zelf gaat denken. Het was altijd de boerderij waar hij voor klaar stond. Hij was gescheiden had geen opvolging voor het bedrijf dus besloot alles te verkopen en te vertrekken. Het is een prachtige man we hadden wel veel langer met hem kunnen praten, de spieren werden koud dus we moesten verder. Daarna met een vrouw uit Deil gesproken die ook lopend onderweg is naar Santiago. Even verderop zagen we een vrouw in de kant zitten, ze riep ons had behoefte aan een praatje. Het bijzondere aan deze vrouw is dat haar beide onderbenen verlamd waren, maar door veel te lopen verstijfde ze minder, zij liep ieder jaar een etappe naar Santiago, dit jaar hoopte zij 800 km te lopen! Zo heeft ieder mens zijn eigen verhaal. Aan aanspraak hebben wij geen gebrek. Wij hebben geslapen op een camping in La-Souterraine, die door moest gaan voor 3 sterren maar het sanitair was nog geen 1 ster waard. Deze dag hebben we 50 km gefietst, veel gepraat en veel geklommen.